Czym jest Celiakia?

Celiakia jest chorobą trzewną cechującą się nadwrażliwością na gluten. Polega na występowaniu zaburzeń trawiennych. W wyniku tej choroby dochodzi do zaburzeń wchłaniania jelitowego, co ma związek z brakiem tolerancji glutenu, który jest zawarty w zbożach. Celiakia występuje w każdym wieku, zarówno u starszych osób jak i dzieci, jednakże największy jej rozwój obserwuje się we wczesnym dzieciństwie oraz u osób po pięćdziesiątym roku życia.

Celiakia dotyka częściej kobiet niż mężczyzn. Na rozwój tejże choroby mają wpływ czynniki genetyczne, immunologiczne jak i infekcyjne. Ponadto, na jej rozwój wpływa czynnik metaboliczny. Celiakia zapoczątkowana zostaje w wyniku kontaktu glutenu z błoną śluzową jelita. Wskutek tego u chorego obserwuje się zaburzenia motoryki jelit oraz nieprawidłowego wchłaniania substancji, które są zawarte w pokarmie. Dochodzi do zaniku kosmków jelitowych, co jest często spowodowane występowaniem innych chorób. Warto tutaj wymienić najczęściej pojawiające się choroby takie jak lamblioza, która charakteryzuje się zakażeniem pierwotniakiem zamieszkującym przewód pokarmowy.

Poza lambliozą, występuje choroba Whipplea, która jest układową infekcją bakteryjną w jelicie cienkim, czy też spure tropikalna – zaburzenia wchłaniania zwłaszcza witaminy B12 i kwasu foliowego. Ponadto należy tutaj wymienić głodzenie, alergię na mleko, jaja, soję czy też uszkodzenia powstałe po przebytej radioterapii. W celiakii wskazane jest wykonanie badań przesiewowych. Dotyczy to wystąpienia choroby jakim jest opryszczkowe zapalenie skóry. Również krewni I stopnia powinni wykonać takowe badania, oraz cierpiący z powodu niewyjaśnionej niedokrwistości w wyniku niedoboru żelaza.  Do innych wskazań zaliczyć należy: łysienie plackowate, limfocytarne zapalenie błony śluzowej żołądka, przedwczesną osteoporozę, zaburzenia miesiączkowania czy też wczesna menopauza. Leczenie celiakii polega między innymi na stosowaniu diety bezglutenowej.

Na czym polega taka dieta?

Chorzy na celiakię muszą bezwzględnie wyeliminować ze swego jadłospisu pszenicę, jęczmień, owies i żyto. Nawrót dolegliwości może spowodować już nieznaczna ilość glutenu- 10 mg. W leczeniu celiakii konieczna jest obserwacja i wykrywanie na bieżąco niedoborów mikroelementów, elektrolitów, witamin i żelaza. Każdy spadek jednego z tych składników trzeba niezwłocznie uzupełniać. Chory na osteoporozę musi być obserwowany pod kątem funkcjonowania układu kostnego, dzięki czemu unikniemy pojawienia się osteoporozy. Z celiakią da się żyć, trzeba tylko zadbać o systematyczność i silną wolę.

Stopka autorska: DrogaPoZdrowie.pl