Gdzie się podziało złoto Dzikiego Zachodu?

Kiedyś w USA złoto było powszechnym środkiem płatniczym. Mennice biły nawet złote monety. Przyszły jednak czasy, że złoty kruszec zniknął z obiegu. Chcesz wiedzieć dlaczego? Przeczytaj poniższy artykuł.

Każdy z nas widział przynajmniej jeden film z gatunku western. Twardzi faceci z kapeluszami na głowach, strzelaniny, galopady, piękne kobiety, saloony – tak w skrócie wygląda świat Dzikiego Zachodu. Brutalny świat, którego siłą napędową była ziemia oraz złoto.

Ziemia na wagę złota

Osadnicy amerykańscy wyruszyli z cywilizowanego wschodniego wybrzeża w głąb kraju, kierując się na zachód, by zdobyć upragniona ziemię. Setki rodzin wyruszyło w połowie XIX wieku w poszukiwaniu swego miejsca na ziemi. 300 tysięcy ludzi sunęło na Zachód Szlakiem Oregońsko-Kalifornijskim. Co 15 osoba umierała w drodze. Ci, którym się poszczęściło, zakładali farmy i uprawiali ziemię. Rzadko kto decydował się sprzedawać wtedy ziemię.

„300 tysięcy ludzi sunęło na Zachód Szlakiem Oregońsko-Kalifornijskim. Co 15 osoba umierała w drodze.”

Gorączka złota

Pechowcy, ludzie bez ziemi, zazwyczaj służyli pomocą farmerom i hodowcom bydła. Tak narodzili się kowboje. Inni postanowili nadal walczyć o swoje szczęście i ruszyli w góry, by szukać złota. Co jakiś czas odnajdywano cenny kruszec i wtedy wybuchała istna gorączka złota. Ludzie rzucali swoje rodziny i pracę, by szukać szczęścia w górach. Handel złotem i srebrem kwitnął wówczas jak nigdy. Wówczas za złoto można było kupić wszystko i było warte dokładnie tyle, ile wazyło.

Wielki Kryzys

1929 rok był chyba najcięższym rokiem dla Stanów Zjednoczonych. Wielki Kryzys, który rozpoczął się 24 października od paniki na Wall Street, wkrótce objął całe Stany Zjednoczone i praktycznie wszystkie kraje świata.

Ameryka pogrążyła się w inflacji. Rząd dodrukowywał pieniądze i tym samym wartość dolara ciągle spadała. Jednocześnie rosła cena złota, które banki trzymały w sejfach w formie depozytów. Gdyby amerykanie zdecydowali się wymienić swoje pieniądze na złoto, sejfy wkrótce świeciłyby pustkami.

Rząd musiał zapobiec utracie depozytów i w 1933 roku Roosevelt podpisał Dekret 6101, na mocy którego zakazano posiadania złota w innej postaci niż monet kolekcjonerskich, biżuterii oraz obrączek. Nakazano wszystkim obywatelom oddać złoto za cenę 20 dolarów i 67 centów za uncję.

W taki oto sposób złoto Dzikiego Zachodu trafiło pod opiekę rządu Stanów Zjednoczonych, które następnie przetopiło kruszec w złote sztabki i umieściło je miedzy innymi w Fort Knox, największym skarbcu Ameryki Północnej.

Stopka autorska: Handel złotem i srebrem – http://www.mennicawroclawska.pl