Kultura Japoni w skrócie

Dzięki izolacji japońskich wysp od reszty kontynentu azjatyckiego,  powstała piękna i interesująca kultura japońska. Głównym źródłem inspiracji kultury japońskiej były Chiny i Korea. Mimo to Japończycy wykształcili własną tradycję i estetykę.

Dużą popularnością cieszy się język japoński, który mimo, że nie należy do najprostszych, nie jest też językiem trudnym do nauczenia. Jako, że język japoński nie jest językiem tonalnym, nawet przy niewielkim wysiłku można opanować podstawowe zwroty. Z pismem japońskim sprawa już jest trudniejsza. System ten jest dosyć skomplikowany i  jednym z najtrudniejszych na świecie, używa się bowiem, jednocześnie trzech różnych zapisów.

Japończycy są narodem religijnym i pod tym względem tolerancyjnym. Najważniejszymi religiami Japonii są sinto, buddyzm i konfucjanizm. Sinto to  najstarsza religią która wyrosła z animizmu, czyli wiary w siły natury. Buddyzm – do Japonii przywędrował z Indii przez Chiny, tak samo jak konfucjanizm , który jest kodeksem etycznym. Wierzenia te nie tylko się wykluczają się wzajemnie ale wręcz przenikają. Dzięki czemu utworzyły w Japonii szczególny system wierzeń i etyki.

Początki sztuki japońskiej sięgają IV tysiąclecia p.n.e. a jej cechami charakterystycznymi jest fascynacja naturą oraz tym co efemeryczne (np. w ikebanie). W VI wieku n.e. wraz z buddyzmem dotarła do Japonii architektura sakralna z Chin i Korei. Również w tym wieku rozwinęło się malarstwo Buddyjskie. Architektura i malarstwo przyczyniły się do powstania sporej liczby świątynnych zespołów buddyjskich . Od VIII w dużą rolę w sztuce japońskiej dogrywało ogrodnictwo. W VII wieku rozwinęło się malarstwo świeckie, głównie na użytek dworów. Późniejszy powrót do sinto zaowocował też powrotem do wzorów rodzimego drewnianego budownictwa pałacowego.

Wczesny rozwój literatury Japonia zawdzięcza kobietą.  Najbardziej uznaną pisarką z początków literatury japońskiej jest Murasaki Shikibu.  Najbardziej znanym utworem tej autorki jest „Opowieści Genji”, opowiadająca życia dworskiego. Natomiast najbardziej znanym poetą jest Matsuo Basho, twórca powszechnej obecnie poezji Haiku. Równie ciekawy jak cała kultura japońska jest tamtejszy teatr. Teatr japoński wykształcił dwa tradycyjne rodzaje przedstawień. Melodramaty zwane kabuki, oraz no – teatr maski. Bardzo ważnym elementem tradycyjnej kultury japońskiej są stroje ludowe zwane kimono.

Osoby lubujące się w rybach, na pewno zainteresuje tradycyjna kuchnia japońska. Oprócz takich dań jak sushi, tempura i sukiyaki które są najbardziej znane na świecie. Istnieje szereg mniej znanych sposobów przyrządzania dań.  Nabemono są smażalniami samoobsługowymi, mamy więc możliwość dowolnego doboru składników dania. W tapanyaki kucharz przyrządza jedzenie na rozgrzanej płycie zaraz obok stolika. Wiejskie restauracje, które specjalizują się w potrawach z grilla nazywane są robotavaki . W nomijaki tak jak w nabemono sami decydujemy o składnikach potrawy, które następnie przygotowywane są w kuchni.

Tradycja japońska wykształciła kult herbaty, której picie nadal jest celebrowane zarówno w restauracjach jak i w większości domów.  Najbardziej tradycyjnym trunkiem jest sake – mocne wino ryżowe które może być podawane zarówno na zimno jak i jako grzaniec.

Kultura japońska, pomimo mocnego wpływu świata zachodniego w XIX wieku.  Ukształtowała własne tradycje i zwyczaje. Japończycy do swej kultury przywiązani są nieprzerwanie od V wieku.

Stopka autorska: stroje ludowe – http://www.polskatradycja.pl/folklor-regionalny/stroje-ludowe.html