Problem leczenia choroby Alzheimera

Coraz częściej spotykana i pojawiająca się choroba osób w podeszłym wieku to Alzheimer. Niestety, jak dotąd nie ma opracowanych leków, które działały by przyczynowo, czyli usuwały by przyczyny pojawienia się choroby ani nie ma też leków, które by całkowicie zatrzymywały postęp choroby, warto jednak walczyć o jakość życia osoby chorej.

Obecnie, w leczeniu Alzheimera stosuje się zarówno leczenie farmakologiczne, jak i rehabilitację intelektualną. Jeżeli chodzi o farmakologicznie leczenie Alzheimera, to dostępne są dwie grupy leków działających na poprawę funkcjonowania neurologicznego.

Pierwsza grupa leków wpływa na poprawienie przekaźnictwa między neuronami. Chodzi tu głównie o substancję, o nazwie acetyloholina. Substancja ta poprawia przekaźnictwo między neuronami. Jednak, pod wpływem choroby, zaczyna jej brakować, a uaktywnia się bardzo silnie substancja, która rozkłada acetyloholinę.

Ta grupa leków, o której mowa, hamuje substancje rozkładające acetyloholinę, a co za tym idzie zaczyna być jej więcej w organizmie i poprawia się nieco funkcjonowanie intelektualne, poprawia się pamięć i koncentracja. Acetyloholina jest niezwykle ważna w sprawnym funkcjonowaniu intelektualnym, dlatego tak duże jest znaczenie leków, które podnoszą jej poziom w organizmie.

Ważną substancją chemiczną w organizmie człowieka jest glutaminian. To bardzo ważny neuroprzekaźnik, który również usprawnia kontakty między neuronami. Jednak, w przypadku choroby Alzheimer, jest go w ciele człowieka zdecydowanie zbyt dużo. Jego nadmiar powinien być naturalnie rozkładany i usuwany poza ustrój, jednak, na skutek zaburzeń spowodowanych chorobą, niemożliwe jest jego usunięcie i nadmiary gromadzą się w organizmie.

Nadmiar glutaminianu powoduje nadmierne pobudzenie neuronów. W praktyce, dla osoby chorej oznacza to stałe pobudzenie i tak zwany „szum informacyjny”, który powoduje zaniepokojenie, powoduje utratę poczucia bezpieczeństwa i strach, które z kolei prowadzą do zachowań lękowych. Dodatkowym skutkiem ubocznym takiego pobudzenia, jest swego rodzaju zagubienie neuronów. Nie są one w stanie, wyłapać w tym szumie informacji, które są ważne, istotne, z punktu widzenia przetrwania. To też powoduje, że zapamiętywanie i kojarzenie staje się praktycznie niemożliwe.

W takiej sytuacji niezbędne jest przyjmowanie leków, które blokują receptory odbierające glutaminian. Skoro nie da się go rozłożyć i usunąć, trzeba zneutralizować jego działanie. Dzięki takim blokerom, glutaminian nie może oddziaływać na receptory. Powoduje to zdecydowaną redukcję szumu informacyjnego i zmniejszenie dzięki temu napięcia. Zmniejszają się nieco problemy z zapamiętywaniem i kojarzeniem i poprawia się ogólne funkcjonowanie osoby. Lek ten jest znacznie skuteczniejszy niż poprzedni opisany. Jego działanie powoduje znacznie lepsze samopoczucie, lepszą orientację w świecie i w otaczającej rzeczywistości, a dla osoby cierpiącej na chorobę Alzheimera jest to niezwykle ważne.

Ważne też by być pod stałą opieką terapeuty, który poprowadzi terapię zaburzeń pamięci. Zaburzenia pamięci są najbardziej dotkliwym i najbardziej zauważalnym problemem osoby chorej, dlatego też trzeba ją wspierać i w miarę możliwości kształtować i trenować, żeby możliwie jak najbardziej przedłużyć osobie chorej okres względnej sprawności.

Ważne również by poza przyjmowaniem leków i trenowaniem swojej pamięci podczas rehabilitacji dbać również o swoją sprawność fizyczną. Aktywność i ruch mają ogromne znacznie dla dobrego samopoczucia i powinny wejść na stałe do rozkładu dnia osoby chorej.

Widać z powyższych informacji, jak ważne jest wszechstronne oddziaływanie na niwelowanie skutków choroby. Leczenie Alzheimera, jak już wspomniano możliwe jest jedynie w zakresie hamowania postępów choroby, choć nie da się usunąć jej przyczyn ani jej skutecznie zatrzymać. Hamowanie jest jednak ważne i pozwala na dłużej zachować choremu godność.