Znaczenie audytu wewnętrznego w budżecie zadaniowym

Audyt wewnętrzny sięga swoją historią 3500 lat wstecz, do Mezopotamii – na ten okres datuje się znaleziska noszące ślady kontroli finansowej. Zapiski o podobnym charakterze odkryto w dokumentach egipskich, żydowskich, perskich, czy żydowskich.

Międzynarodowa instytucja zrzeszająca audytorów wewnętrznych powstała w roku 1941. Początkowo działalność audytorów skupiała się głównie na działaniach sprawdzających i raportujących. W ostatnich latach działalność ta wyewoluowała zdecydowanie w kierunku doradztwa buisnessowego i zarządzania finansami w celu poprawienia efektywności wykorzystywania środków finansowych. W ciągu kilku ostatnich lat znacznie rozwinęła się także wąska specjalizacja audytu w zakresie systemów informatycznych.

Do zadań audytora wewnętrznego należą:

• określenie stanu faktycznego w zakresie funkcjonowania gospodarki finansowej
• określanie oraz analiza przyczyn i skutków ewentualnych uchybień
• raportowanie, czyli przedstawianie uwag i wniosków dotyczących usunięcia uchybień oraz usprawnienia działalności będącej przedmiotem audytu.

Audytor wewnętrzny powinien być niezależny w swoich działaniach, dotyczących zarówno sfery operacyjnej, jak i organizacyjnej. Obowiązkiem audytora wewnętrznego jest ustalenie stanu faktycznego i zachowanie obiektywizmu w swoich ocenach i podsumowaniach. Powinien on formułować swoje wnioski w sposób niezależny, wolny od uprzedzeń i narzuconych opinii. Zdecydowanie, skuteczność oraz rzetelność wydawanych ocen to podstawa przy pełnieniu zadań audytora wewnętrznego.  Audyt wewnętrzny pozwala optymalnie wykorzystać dostępne na daną inwestycje środki oraz usprawniać działania budżetowe w konkretnych dziedzinach w latach kolejnych.

Stopka autorska: Audyt wewnętrzny – http://www.budzet-zadaniowy.com/