W dzisiejszych czasach nie ma jeszcze porozumienia co do znaczenia gramatyki w procesie nauki języka obcego (jak na przykład język hiszpański). Mimo, że według tradycyjnych metod nauczania języków obcych gramatyka była jednym z podstawowych filarów, który obowiązkowo musiał być opanowany, to w ostatnich dekadach zaczęły pojawiać się teorie, które zrelatywizowały jej użycie, a nawet w ekstremalnych przypadkach, zupełnie się jej wyrzekły. Nasuwa się więc pytanie: do jakiego stopnia należy lub też nie należy uczyć gramatyki na zajęciach?
Jakakolwiek podjęta tu decyzja będzie mieć swoje za i przeciw. Starsze pokolenia uczyły się języków obcych tłumacząc teksty i ucząc się reguł gramatycznych, zgodnie z metodą, jaką stosowano w przypadku łaciny. Z pewnością nauczyli się oni dobrze czytać i rozumieć teksty w obcym języku, być może też pisać, jednak najprawdopodobniej nie byliby w stanie prowadzić płynnej konwersacji z natywnymi użytkownikami języka, ze wzgledu na brak odpowiedniej wymowy, swobody w mówieniu, jak i problem ze zrozumieniem rozmówcy. Z drugiej strony, ci , którzy nauczyli się języka bez pomocy akademickiej czy gramatycznej, w jaki to sposób nauczyło się wielu imigrantów, portafią porozumiewać się płynnie i bezproblemowo, chociaż nie mogą wyeliminować znacznej ilości błędów w mowie. Wydaje się więc, że nie jest najlepszym rozwiązaniem przyjmowanie pozycji radykalnych.
Żeby ocenić ile gramatyki powinni opanować nasi uczniowie, powinniśmy mieć na uwadze ich indywidualne style uczenia się. Niektórzy uczniowie uwielbiają lekcje gramatyki i ćwiczenia polegające na wypełnianiu luk formami w odpowiednim czasie, lub poprawnymi przyimkami… Wymagają reguł, wolą nauczyć się na pamięć szkieletu języka zanim odważą się coś powiedzieć; to ci, którzy trzy razy pomyślą zanim coś powiedzą, ci, którzy usiłują mówić z dokładnością i precyzją, ale to również ci, którzy odczuwają największy niepokój kiedy mają się komunikować w obcym języku, ze względu na przesadny strach przed popełnieniem błędu. Z drugiej strony, istnieją też osoby, które po prostu chcą mówić nie bardzo zwracając uwagę na zasady gramatyczne. Porozumiewają się one swobodnie mimo, że są w pełni świadome ciągłych “kopniaków gramatycznych”, jakie dają nowemu językowi. Znów wydaje nam się, że należy unikać obydwu skrajności.
Reasumując, gramatyka jest ważna, lecz nie jest ona celem ostatecznym. Reguły gramatyczne są niezwykle pomocne, aby poprawnie opanować jakikolwiek język obcy, ale jest coś jeszcze ważniejszego, a mianowicie rzeczywiste ćwiczenie mówienia. Gramatykę moglibyśmy uznać za jeden z etapów w nauce, pierwszy krok zwiększający szybkość asymilacji nowego języka, ale to tylko etap, przez który trzeba przejść i zostawić go za sobą w miarę jak nabywa się swobody w mówieniu. Języka obcego można nauczyć się tylko poprzez mówienie, a gramatyka jest potrzebna, aby nauka przebiegała szybko i dokładnie.
Stopka autorska: hiszpański poznań
Zostaw komentarz