Na czym polegają badania prenatalne?

Od momentu potwierdzenia ciąży, każda ciężarna kobieta marzy tylko o tym, aby urodzić zdrowego maluszka. Dlatego też czeka ona z niecierpliwością na kolejne wizyty u ginekologa i badania, podczas których będzie możliwe wykluczenie wad rozwojowych u dzidziusia.

Badania prenatalne mają na celu wykrycie ewentualnych wad genetycznych u rozwijającego się płodu. Są one zalecane głównie w przypadku gdy występuje zwiększone zagrożenie, np. kiedy w rodzinie ojca bądź matki miały miejsce choroby genetyczne, mamy do czynienia z ciążą u kobiety w wieku ponad 35 lat bądź wcześniejsze ciąże zakończyły się poronieniem lub narodzinami dziecka z chorobą metaboliczną bądź wadą ośrodkowego układu nerwowego. Skierowanie na badania prenatalne uzyskuje się od lekarza prowadzącego ciążę.

Badania prenatalne w ciąży można podzielić na:

• nieinwazyjne badania prenatalne wykonywane najczęściej między 16. a 20. tygodniem ciąży. Zaliczamy do nich m.in.:
  • USG – standardowe badanie + USG genetyczne + USG 4D;
  • test potrójny i podwójny;
  • badanie poziomu AFP we krwi matki.
• inwazyjne badania prenatalne (wiążące się ze zwiększonym ryzykiem poronienia lub innych powikłań, wynoszącym ok. 0,5-1%, a według niektórych źródeł nawet do 2% – wiąże się to ze sposobem przeprowadzenia takich badań, polegających na pobraniu materiału do badania na drodze zabiegowej), czyli m.in.:
  • amniopunkcja – badanie wód płodowych;
  • biopsja trofoblastu – badanie wycinka kosmówki;
  • kordocenteza – analiza krwi pępowinowej.

Wczesna diagnoza wad u płodu pozwala na szybkie podjęcie leczenia maluszka. Jeśli więc kwalifikujesz się do podwyższonego ryzyka, zastanów się dobrze nad ich wykonaniem. Lekarz prowadzący ciążę odpowie Ci szczegółowo na wszystkie pytania związane ze sposobem przeprowadzenia tego typu badań i z ich ewentualnym ryzykiem.