Przewody elektryczne i ich historia

Przewody elektryczne, kable telefoniczne – to wszystko wydaje się nam naturalne. Jednak jeszcze dwieście lat temu nie było mowy o żadnym z tych produktów. Kilka dekad w połowie wieku dziewiętnastego zmieniło jednak całą rzeczywistość. Kable telegraficzne, podobnie jak przewody elektryczne, to potomkowie lin używanych przez tysiąclecia do podnoszenia, holowania i wiązania różnych przedmiotów. Przez wieki wykonane z surowców naturalnych, takich jak konopie, agawa czy bawełna w dziewiętnastym wieku zaczynają być niewystarczające. Przemysł potrzebuje mocniejszych materiałów, podobnie górnictwo i transport. Rosną rozmiary statków, kopalnie schodzą do coraz niższych pokładów węgla. Z drugiej strony pojawia się stal, materiał w miarę tani, umożliwiający produkcję wytrzymałych lin. Taka technologia umożliwiaj przewodzenie impulsów elektrycznych. Dzięki temu mogą powstać właśnie kable telegraficzne oraz przewody elektryczne.

Zarówno kable telegraficzne jak i przewody elektryczne w dziewiętnastym i na początku dwudziestego wieku ciągle jeszcze izolowane są materiałami włókienniczymi. Dopiero później pojawiają się guma i papier. Plastik zaczyna być stosowany dopiero później. Dziś, ze względu na wysoką wytrzymałość, jest powszechnym materiałem izolacyjnym używanym zarówno przez przewody elektryczne jak i kable telefoniczne. Wyjątkiem są kable wysokiego napięcia. (4)

Warto w tym miejscu zatrzymać się i porzucić przewody elektryczne na rzecz ich telegraficznych odpowiedników. Dlaczego? Ponieważ przewody elektryczne szersze zastosowanie znajdą dopiero w dwudziestym wieku. Początki wykorzystania kabla to przede wszystkim telegraf.

Wszystko zaczyna się w 1839 roku, kiedy William Cooke i Charles Wheatstone pokazują pierwszy działający telegraf. Od razu pojawia się śmiała wizja poprowadzenia kabla pod morzem – jako triumf idei nowoczesności. Pierwszym, który nie waha się promować tej idei jest Samuel Morse. Już w 1842 roku zainstalował zaizolowany gumą kabel w wodach nowojorskiego portu i przeprowadził udaną operację telegraficzną. Następnej wiosny Wheatstone przeprowadził podobny eksperyment w zatoce Swensea. Jednak aby poprowadzić kabel na dłuższym dystansie niezbędna była odpowiednia izolacja, która pozwoliłaby zapobiec przeciekom. Guma indyjska została skutecznie wypróbowana przez Moritza von Jacobiego z Prus, który zajmował się jej badaniem we wczesnych latach dziewiętnastego wieku.

Wkrótce pojawił się kolejny produkt, który umożliwiał odpowiednią impregnację. Gutta-percha, sok z drzewa gutta został przywieziony do Europy przez Williama Montgomerie, szkockiego chirurga służącego w Kompanii Wschodnioindyjskiej. Kabel zaizolowany tym materiałem został poprowadzony z Dover do Calais w 1845 roku.

W sierpniu 1850 roku Anglo-French Telegraph Company prowadzi pierwszą linię przez Kanał La Manche. Zwykły kabel owinięty gutta-percha bez żadnej innej ochrony łączy Londyn z Paryżem w 1852 roku. W maju następnego roku dociera do Hagi. Rozpoczyna się komercyjne wykorzystanie kabla.

Szczytowym osiągnięciem jest położenie kabla telegraficznego pod wodami Oceanu Atlantyckiego. Ponieważ wczesne technologie są niewystarczające, trzeba kilkudziesięciu lat, żeby oba brzegi Atlantyku zostały połączone. Dopiero w latach 1865-66 wielki statek Great Eastern kładzie kabel pod wodą łącząc Stany Zjednoczone z Wielką Brytanią. Cztery lata później powstaje kabel łączący Aden w Jemenie z Indiami. Świat się kurczy. Kabel telegraficzny poprzedza przewody elektryczne. Te oplotą świat już wkrótce.