Dofinansowanie do osób niepełnosprawnych dla przedsiębiorstw – nowe zasady

Od 1 kwietnia 2014 roku weszły w życie nowe zasady dofinansowania dla przedsiębiorstw zatrudniających niepełnosprawnych pracowników. Priorytetowym celem zmiany takich zasad, było zachęcenie pracodawców do zatrudniania osób niepełnosprawnych. Zrównano dopłaty dla firm otwartego rynku oraz zakładów pracy chronionej. Zyskującymi są przedsiębiorstwa otwartego rynku, gdyż dotychczas przy zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, otrzymywały one 70% kwot przyznawanym w takich sytuacjach zakładom pracy chronionej.

Państwowy Fundusz Rehabilitacji jest funduszem celowym według przepisów ustawy o finansach publicznych. Natomiast z artykułu 45 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, wynika, ze fundusz ten posiada osobowość prawną.

Po nowelizacji przepisów, system obsługi dofinansowań i refundacji Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zarejestrowanych jest około 18 000 przedsiębiorców, a w tym 16 000 to pracodawcy z otwartego rynku. Spośród osób niepełnosprawnych, zarejestrowanych jest 240 000, z czego 65% znalazło zatrudnienie w zakładach pracy chronionej.

Wprowadzone zmiany przepisów z jednej strony zrównują dopłaty, a z drugiej strony obniżają te dopłaty i mogą zaistnieć sytuacje skłaniające pracodawców do rezygnowania ze statusu zakładu pracy chronionej, co może przyczynić się do wzrostu bezrobocia wśród osób ze stopniem niepełnosprawności.

Obecnie istnieje sytuacja, taka, że osoby niepełnosprawne znajdują zatrudnienie w branży ochrony mienia oraz w firmach sprzątających, aczkolwiek sytuacja ta zaczyna się powoli zmieniać, gdyż zainteresowanie wzrasta również w firmach z innych branż, również z urzędów.

System dofinansowania osób niepełnosprawnych to rodzaj pomocy publicznej, przyznawanej we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Każdy kraj unijny ma do wyboru jakiego rodzaju pomocy chce udzielać przy zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Polska zdecydowała się na środki przekazywane z państwowego funduszu.

Kwota dofinansowania dla firm przyznawana jest za każdą zatrudnioną osobę niepełnosprawną i uzależniona jest od stopnia niepełnosprawności. W przypadku stopnia niepełnosprawności lekkiego jest to 450zł, średniego – 1125zł, a znacznego – 1800 zł. A w przypadku osób chorujących na schorzenia specjalne, kwoty dofinansowania są jeszcze wyższe: 1050zł, 1725zł i 2400zł.

Jeżeli pracodawca zatrudnia w jednym miesiącu więcej niż 25 osób na cały etat i jednocześnie wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych u tego pracodawcy jest poniżej 6%, to jest on zobowiązany do wpłacania w okresach miesięcznych, środków pieniężnych do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Wysokość takich wpłat, to iloczyn 40,65% średniego miesięcznego wynagrodzenia i różnicy liczby pracowników brakujących do uzupełnienia wskaźnika 6% zatrudnionych osób niepełnosprawnych a rzeczywistym zatrudnieniem tych osób.

Osoba, uznawana jest za niepełnosprawną, jeżeli ma orzeczenie o:

• zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego spośród trzech stopni niepełnosprawności (znacznego, umiarkowanego, lekkiego),
• całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy uznanej na podstawie odrębnych przepisów,
• niepełnosprawności, zanim osoba ukończyła 16. rok życia.

Jako podstawowy dokument, który świadczy o zakwalifikowaniu danej osoby jako niepełnosprawnej, służy orzeczenie wydane przez powiatowy lub wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności lub orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Nie są podstawą do zakwalifikowania osoby jako osoby niepełnosprawnej, wszelkie orzeczenia wystawione przez inne organy (według przepisów ustawy o rehabilitacji) z datą po 31 grudnia 1997 roku.

Osoby, które posiadają orzeczenie o grupie inwalidzkiej są traktowane jako niepełnosprawne w rozumieniu przepisów ustawy, tylko wówczas gdy orzeczenie o zaliczeniu o grupy nie straciło mocy przed wejściem w życie przepisów ustawy. Na tej podstawie określa się, ze:

• I grupa inwalidzka jest równo traktowana z niepełnosprawnością w stopniu znacznym,
• II grupa inwalidzka jest równo traktowana z niepełnosprawnością w stopniu umiarkowanym,
• III grupa inwalidzka jest równo traktowana z niepełnosprawnością w stopniu lekkim.

Biorąc pod uwagę osoby o stałej lub długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, to uznawane są za osoby niepełnosprawne pod pewnymi warunkami. Ludzie, którym przysługuje zasiłek pielęgnacyjny, traktowane są jako osoby posiadające niepełnosprawność w stopniu znacznym, natomiast pozostała grupa osób – jako osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności.

Autor: Biuro Rachunkowe Wrocław – www.Rachexpert.pl