Powstanie telefonu komórkowego związane jest z rozwojem technologii w XX wieku. Na początku wykorzystywany był jako narzędzie pracy w branży budowlanej oraz transportowej. Stopniowo przenikał do życia codziennego odkąd został wprowadzony na rynek, w roku 2003.
Włoski instytut badawczy Istat przeprowadził badanie na temat stosowania nowych technologii i środków komunikacji, z którego wynikało, że telefony komórkowe we Włoszech plasują się na drugim miejscu. Wyprzedza je tylko telewizja. Jedna sztuka telefonu przypada średnio na jednego włoskiego obywatela. 90 % Włochów korzysta z telefonu komórkowego do rozmów rodzinnych i ze znajomymi. Zastosowanie telefonu wprowadziło zmiany w komunikacji ustnej oraz pisemnej. Stało się to za sprawą krótkich wiadomości tekstowych SMSów.
Na zjawisko uzależnienia od telefonu komórkowego zwrócono po raz pierwszy uwagę w Chinach. Badania w tym temacie prowadzono także w krajach Beneluksu w grupie młodzieży, w Anglii oraz we Włoszech. Nie jest to zjawisko jednorodne i wyróżniono jego podkategorie takie jak:
- uzależnienie od SMSów, które polega na przymusie otrzymywania i wysyłania komunikatów tekstowych. Ich ilość warunkuje nastrój osoby uzależnionej
- uzależnienie od nowych modeli – osoby uzależnione w ten sposób płacą najwyższe ceny, aby zakupić najnowszy model aparatu komórkowego.
- „komórkowi ekshibicjoniści” – jest to grupa osób manifestująca niejako korzystanie z telefonu. Rozmowy telefoniczne prowadzą bardzo głośno, tak żeby osoby z otoczenia mogły je usłyszeć. Nie odbierają telefonu od razu. Jest dla nich bardzo ważny wygląd, funkcje i cena telefonu. Lubią się tym afiszować.
- „gracze” – dla tej grupy uzależnionych aparat telefoniczny traci swoją pierwotną funkcję. Staje się narzędziem do bicia kolejnych rekordów w grach.
- osoby cierpiące na Syndrom Włączonego Telefonu (SWT). Głównym motywem jest strach przed wyłączeniem telefonu. Osoby takie noszą nawet przy sobie zapasową baterię.
przymus ciągłego kontaktowania się z inną osobąCesare Guerreschi przedstawia charakterystykę osób uzależnionych od telefonu komórkowego. Istotne są następujące cechy:
- nie rozstają się z telefonem
- korzystają z niego z powodów emocjonalnych, a nie z konieczności
- wpadają w zły nastrój, czują dyskomfort, kiedy nie posiadają sprawnego aparatu telefonicznego
- telefon stanowi dla nich narzędzie do kontrolowania innych osób
- posiadają silną potrzebę afiliacji
- posiadanie telefonu jest dla nich znaczącą wartością
Stopka autorska: http://medox.org.pl/
Zostaw komentarz