Druk cyfrowy i offsetowy – różnice

Druk offestowy wywodzi się z litografii, jest odmianą druku płaskiego, co oznacza, że elementy drukujące i niedrukujące znajdują się na tej samej wysokości. Matryca założona na bębnie drukującym przekazuje obraz na specjalny cylinder pokryty gumą i dopiero wtedy obraz przenoszony jest na papier. Z powodu wykorzystywania różnego podłoża drukarskiego możemy wyróżnić druk offsetowy arkuszowy i zwojowy. Druk arkuszowy polega na przenoszeniu na papier farby o dużym współczynniku lepkości i utrwalaniu jej poprzez wsiąkanie. Jeśli chodzi o druk offsetowy zwojowy, wykorzystujemy dwie metody: na zimno – farba utrwalana przez samo wsiąkanie w papier lub na gorąco – farba utrwalana przez wsiąkanie w papier oraz jej odparowanie w wysokiej temperaturze.

W przypadku druku cyfrowego materiały przeznaczone do druku powstają w formie danych komputerowych. Zapis cyfrowy umożliwia druk bezpośredni. W drukującej maszynie cyfrowej brakuje formy drukowej, obraz drukowy tworzony jest bezpośrednio w miejscu, w którym rozpoczyna się druk. W przeciwieństwie do druku offsetowego dla każdej kolejnej odbitki istnieje możliwość zmiany elementów graficznych lub tekstowych. Jeśli występuje nośnik pośredni, obraz na nim jest kasowany i zapisywany na nowo po każdym cyklu drukowania.

Jak przygotować projekt do druku?

Każdy projekt powinien być przygotowywany z myślą o formatach wydruku, parametrów obiektów zawartych w dokumencie oraz wykorzystywanych przestrzeni barw.

Zarówno w przygotowaniach pliku do druku offsetowego i cyfrowego przestrzega się pewnych bezwzględnych wymogów. W każdym projekcie należy pamiętać o marginesach bezpieczeństwa, powinny wynosić 3-4 mm. Okreslają one odległość ważnych elementów projektu od krawędzi wydruku, aby nie zostały one przypadkiem przycięte podczas drukowania.

Rozdzielczość projektu przygotowanego do druku offsetowego powinna mieścić się w zakresie od 250 dpi do 350 dpi. Niższa rozdzielczość niż 250 dpi może spowodować niższą jakość wydruku, natomiast wyższa niż 350 dpi niepotrzebnie zwiększy rozmiar pliku, a jakość wydruku nie będzie wcale lepsza. W druku cyfrowym rozdzielczość powinna zawierać się między 150 dpi a 300 dpi z dokładnie tych samych względów jak w wypadku druku offsetowego.

Przed oddaniem projektu do druku należy także pamiętać o przekształceniu wszelkich tekstów na krzywe. Ewentualnie do pliku należy dołączyć użyte w projekcie fonty. Maszyny do druku offsetowego bazują na kolorach CMYK, dlatego wszystkie kolory zawarte w projekcie powinny zawierać się właśnie w tej przestrzeni barw. W wyniku zastosowania nieprawidłowej palety barw (np. RGB) efekt końcowy może okazać się niezgodny z oczekiwaniami klienta. Przygotowując projekt do druku cyfrowego, nie ma wymogu stosowania palety CMYK, lecz należy zwrócić uwagę na zachowanie jak największej spójności barw (nie stosować w tym samym dokumencie przestrzeni CMYK i RGB jednocześnie).

Większość drukarni zazwyczaj sugeruje zapisywanie projektów w formatach CDR, PDF lub EPS. Umożliwiają one zapisanie elementów bitmapowych, wektorowych, a także tekstów.

Opłacalność poszczególnych druków

Najbardziej opłacalnym drukiem wysokonakładowym jest druk offsetowy. Choć proces przygotowania materiałów do druku jest długi i drogi, koszta stałe rozkładają się na cały nakład i z tego względu druk offsetowy jest bardziej opłacalny przy planowaniu dużych nakładów (ulotki, wizytówki, plakaty etc.).

Druk w technologii cyfrowej dobrze sprawdza się przy niewielkich nakładach (druki akcydensowe, materiały biznesowe, raporty). Jego największą zaletą jest to, że można wydrukować pojedynczy egzemplarz, który nie stanowi części nakładu. Umożliwia to rozważenie ewentualnych poprawek dokumentu. Duża liczba egzemplarzy w druku cyfrowym wiąże się nie tylko z większymi kosztami (opłaty stałe nie są rozkładane na wielkość nakładu), ale także gorszą jakością wydruku w porównaniu do wydruków offsetowych.

Stopka autorska: Druk – http://www.swiatreklamy.info.pl/druk.html