Samowola budowlana

Można oczywiście zadać sobie pytanie, dlaczego sąsiad zamiast drugiej połowy bliźniaka wybudował budynek parterowy i czy nie mamy tu do czynienia z samowolą budowlaną? Trudno to oczywiście ocenić, nie wiemy dokładnie, kiedy wybudowano domy i które w takim razie przepisy regulują kwestię ,,dopasowania” obu części bliźniaka (zmieniły się bowiem one na przestrzeni lat kilkukrotnie). Można oczywiście powiadomić nadzór budowlany, ale trzeba mieć świadomość, że samowole budowlane, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie obecnie obowiązującej ustawy o prawie budowalanym (czyli przed 1 stycznia 1995 roku), są traktowane przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. , w myśl których przymusowej rozbiórce z mocy ustawy podlegały tylko obiekty znajdujące się na terenie, który zgodnie z przepisami był przeznaczony pod zabudowę innego rodzaju lub gdy obiekt powodował niebezpieczeństwo dla ludzi czy mienia albo niedopuszczalne pogorszenie warunków zdrowotnych lub użytkowych dla otoczenia. Wynika z tego, że jeśli obiekt budowlany spełniał wszystkie wymagania techniczno-budowlane i użytkowe oraz został wybudowany zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a także nie wystąpiły żadne inne poza ustawowe ważne przyczyny, samowola budowlana mogła być pod rządami ,,starej” ustawy zalegalizowana.

Kolejnym problem, to ingerencja planowanych prac w prawo własności sąsiada, polegająca na wtargnięciu częścią budynku na jego działkę. Właściciel gruntu może bowiem w pełni korzystać z przysługującego mu prawa własności tylko w granicach jego nieruchomości. Wykonanie ocieplenia mimo zdecydowanego sprzeciwu sąsiada, to naruszenie jego prawa własności. W takiej sytuacji przysługuje mu roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie dalszych naruszeń. Jeżeli z przyczyn technicznych nie jest możliwe przywrócenie stanu poprzedniego sprzed naruszenia granicy nieruchomości, właściciel naruszonego gruntu może zażądać stosownego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie odpowiedniej służebności gruntowej lub wykupienia zajętej części gruntu. Wybór roszczenia należy do właściciela nieruchomości, której granice przekroczono – przy czym raz podjętej decyzji nie może już zmienić.