Atrakcje Wrocławia – pałac królewski

Nie tylko Warszawa czy Kraków mogą się szczycić swoimi królewskimi pałacami. Wrocław wcale nie jest gorszy. Ów wrocławski zamek – był siedzibą królów, co prawda nie – polskich lecz pruskich. Wiadomo jednak, że historie naszych nacji niejednokrotnie wzajemnie się splatały i przenikały.

Reklama

Od XVIII aż do XX wieku wrocławski zespól pałacowy stanowił rezydencję królów pruskich pochodzących ze znamienitej dynastii Hohenzollernów. Obiekt ten (znajdujący się na obecnej ulicy Kazimierza Wielkiego), początkowo był własnością baronaHeinricha Gottfrieda von Spätgen. Jednak w 1750 roku król Prus Fryderyk II Wielki odkupił tę posiadłość od spadkobierców barona i odtąd pałac stał się rezydencją pruskich królów. W celu dostosowania do specjalnych, królewskich wymogów już w 1751 roku dobudowano dwupiętrowe skrzydło od strony ogrodu, zawierające pokój muzyczny, sypialnię, bibliotekę, jadalnię, salę przyjęć, kancelarię oraz pokój marszałkowski. Wnętrza urządzono w stylu rokoko. Niestety ta część nie zachowała się do obecnych czasów.

Każdy z kolejnych władców nieco modyfikował pałac zarówno jeśli chodzi o wystrój wewnętrzny, jak i niektóre obiekty zewnętrzne. Na przykład w latach 1795 – 1796 zgodnie z życzeniem Fryderyka Wilhelma II przebudowano najstarszą północną część barokowego pałacu, zmieniając jego styl na klasycystyczny. Wówczas wkomponowano do wystroju liczne drewniane boazerie, marmurowe kominki, tekstylne tapety oraz antyczne malowidła. Na dziedzińcu zamkowym powstały dwie jednokondygnacyjne kordegardy z bramą wjazdową pośrodku.

Kolejny król Fryderyk Wilhelm III urządził sobie piętro w południowej części starego pałacu w stylu empirowym. Wyposażono pomieszczenia w skromne mieszczańskie meble oraz obito tkaninami ściany pokoi (różne barwy, stąd nazwy poszczególnych sal). W połowie XIX wieku na życzenie Fryderyka Wilhelma IV rozpoczęto generalną rozbudowę pałacu. Wówczas południowe skrzydło nabrało stylu włoskiego neorenesansu. W części północnej, w miejsce dotychczasowych niewielkich kordegard, powstały całe skrzydła: wschodnie i zachodnie (z trzema kondygnacjami). Oba nowe skrzydła połączono następnie ozdobną kolumnadą, zachowaną do dziś.

Po I wojnie światowej w 1918 roku pałac został przekazany władzom miejskim Wrocławia, które postanowiły przeznaczyć go do celów muzealnych. Powstało tam (otwarte w 1926 roku) tzw Muzeum Zamkowe, ponadto gromadzono tam inne zbiory historyczne rzemiosła śląskiego czy sztuki współczesnej. Niestety w czasie II wojny wrocławski zespól pałacowy mocno ucierpiał. Spłonęły liczne elementy skrzydła południowego i wschodniego, musiano je potem w latach 50-tych wyburzyć. Pozostało jednie skrzydło północne oraz fragment południowego, jednak po wojnie podjęto trud sukcesywnej odbudowy zamku. Funkcjonowały w tych obiektach (już po odbudowie w latach 1963 – 1999) Muzeum Archeologiczne oraz Etnograficzne. Dopiero w 2008 roku zakończono gruntowny remont i przekazano gmach dla Muzeum Miejskiego, które gospodarzy tam do dziś.

Pałac królewski jest jedną z ciekawszych atrakcji Wrocławia, zwłaszcza dla miłośników historii i niebanalnej architektury. Część obecnego pałacu zajmują drobiazgowo odrestaurowane komnaty królewskie. Ich wyposażenie z dawnych czasów robi niesamowite wrażenie. Skrzydło środkowe i wschodnie zajmuje obecnie stała wystawa pod nazwą: „1000 lat Wrocławia”, gdzie zgromadzono wiele niezwykle cennych eksponatów od instytucji i prywatnych kolekcjonerów z Polski i Niemiec. Natomiast w zachodnim skrzydle zespołu pałacowego spotkamy znakomitą Galerię Wrocławskiej Sztuki XIX i XX wieku. Na szczególna uwagę zasługuje piękny barokowy ogród pałacowy, podkreślający niezwykłą atmosferę tego miejsca. Warto tam się wybrać – naprawdę.

Stopka autorska: atrakcji Wrocławia – http://skybowling.pl/web/atrakcje-wroclaw.html