Krótka historia brykietu i węgla drzewnego

Węgiel drzewny i brykiet towarzyszą ludziom od tysięcy lat. Znajdują zastosowanie w przemyśle i w zwykłych domach.

Jest ciemno, zimno, a wiatr nie pozwala złapać oddechu. Wędrujący jedną z przełęczy alpejskich mężczyzna poprawia skórzane okrycie. Pociąga nosem i rusza przed siebie. Śnieg krąży wokół niego zasypując ślady. Mężczyzna błąka się po przełęczy przez całą noc. Próbuje znaleźć miejsce, w którym mógłby schronić się przed wiatrem i rozpalić ogień. Ale w tym miejscu są tylko gołe ściany pokryte kosodrzewiną. Tlący się brykiet w przewieszonym przez ramię zawiniątku powoli dogasa. Przed świtem wędrowiec już wie, że nie przedostanie się na podłudnie.

Jego ciało odnajdują po około 5,3 tys. lat archeolodzy. Nie wiedzą dokąd szedł i skąd zmierzał. Wiedzą, że miał ze sobą brykiet, dzięki któremu mógł rozpalić ogień w razie potrzeby. O ile tylko udało mu się znaleźć miejsce.

W tamtym czasie to nowoczesny sposób przenoszenia ognia. Podobnie, jak znana od siedmiu setek lat metoda wypalania gliny. W tych zamierzchłych czasach ludzie zdają sobie bowiem sprawę, że bardziej kaloryczne niż zwykłe drewno, jest jego przetworzona forma – brykiet. Używają więc znalezionego w różnych miejscach węgla drzewnego do tych procesów, które wymagają wysokiej temperatury.

Tak jest przez tysiące lat. Kiedy w XV wieku naszej ery w Europie pojawiają się pierwsze, bardzo prymitywne wielkie piece brykiet staje się jeszcze ważniejszy. Jego wydobycie jest intensyfikowane, a cena rośnie. Rosną także korzyści z wytopu stali oraz z jej zastosowania.

Ze względu na wysoką kaloryczność brykiet stosowany jest na szeroką skalę na przykład przez amerykańskich kowali. W wieku XVIII na wschodnim wybrzeżu tego kraju wciąż jeszcze dominują lasy, w których znaleźć można mnóstwo tego paliwa. Dzięki jego wykorzystaniu możliwe jest wytapianie srebra z rudy, przygotowanie materiału pod budowę kolei czy budownictwo mieszkaniowe.

W wieku dziewiętnastym brykiet spada do roli paliwa gospodyń domowych. Wykorzystywany jest przede wszystkim do ogrzewania domów i podgrzewania potraw na piecu. Rewolucja przemysłowa korzysta z węgla kamiennego, który oferuje jeszcze lepsze właściwości. Do czasu, kiedy na węgiel drzewny zwraca uwagę sam Henry Ford. Oprócz masowej produkcji samochodów przedsiębiorca zajmuje się także dostarczaniem dodatków, które sprawiają, że weekendowe wycieczki autem nabierają sensu. Takich, jak grill. Brykiet jest idealnym paliwem, na którym przypiekać można kiełbaski. Urządzenia do grillowania i sam węgiel zajmują w pewnym momencie nawet połowę
powierzchni salonów Forda.

W dzisiejszych czasach pojęcie brykietu odnosi się także do innych sprasowanych form paliwa naturalnego. I znowu, tak jak w przeszłości, jest to ceniony sposób na uzyskanie wysokiej temperatury. Uznany za nieekologiczny węgiel odstawiony został do lamusa, a jego miejsce zajęła biomasa. To z niej produkuje się specyficzny rodzaj brykietów używanych do pieców grzewczych. Tak, jak w czasach samotnego wędrowca próbującego przedrzeć się przez alpy, zwęglone odpady stają się źródłem ciepła.