Jak rozpoznać schizofrenię?

Na początku występowania schizofrenii, rozpoznanie choroby jest niezwykle trudne i często objawy mylone są z zupełnie inną chorobą o podłożu psychicznym lub neurologicznym. Jeżeli objawy choroby są typowe dla schorzenia, lecz występują przez bardzo krótki okres, lekarze najczęściej jednoznacznie nie diagnozują choroby, lecz czekają na jej rozwój poddając chorego wnikliwej obserwacji.

Dopiero po zaobserwowaniu typowych objawów dla choroby jaką jest schizofrenia w dłuższym okresie czasu, pozwala na stuprocentowe postawienie diagnozy. W szczególności problemem chorych są ich myśli, które znacznie utrudniają życie. Myśli są urojone i przepełnione zdarzeniami, które nie miały i nie mają miejsca. Tego rodzaju urojenia wywołują natomiast następne charakterystyczne objawy schizofrenii, czyli omamy. Istnienie tychże dwóch typowych objawów, pozwala w znacznym zakresie na właściwe zdiagnozowanie choroby. Omamy towarzyszące urojonym myślom mogą pochodzić z zarówno z otoczenia osoby chorej, jak również z jej wnętrza. Czasami chorzy skarżą się, że niewidoczne osoby mówią coś o osobie chorej, a czasami nawet słyszą glosy we własnej głowie. Najczęściej są to glosy, które na bieżąco komentują zachowanie i działanie chorego.

Potwierdzeniem wystąpienia choroby – schizofrenii mogą być też glosy wydobywające się z wnętrz ciała osoby chorej, które podejmują z nią dyskusję, a nawet sprzeczają się z chorym. Nierzadko chore myśli powodują sytuację, że chory zaczyna bać się otaczającej rzeczywistości. Na istnienie choroby potwierdzeniem może być na przykład sytuacja, gdy osoba dotknięta chorobą ucieka z domu, bo jego wewnętrzne głosy mówią mu o istnieniu w mieszkaniu określonego niebezpieczeństwa. Następstwem urojeń i głosów (omamów) są typowe dla chorych na schizofrenię zaburzenia zachowania.

Przy rozpoznaniu choroby brane są pod uwagę wszelkie nieprawidłowości w zakresie zmiany zachowania, niezborności ruchów, zbytnia (nadmierna) gestykulacja rękoma – nieadekwatna do określonej sytuacji. Zdarza się też nadmierne pobudzenie, jak również zaburzenia w zachowaniu i postrzeganiu rzeczywistości o otoczenia. Mogą to być takie symptomy, jak nagle osłupienie, negatywizm, giętkość woskowa. Objawy schizofrenii przebiegają o bardzo zróżnicowanym nasileniu. Najpierw, na początku choroby następuje jej sukcesywne nasilenie objawów, aż do osiągnięcia punktu kulminacyjnego – ostrego stanu chorobowego. Ponad 60% chorych w tej fazie schorzenia nie przekracza 30 roku życia. Następnie ma miejsce zdecydowana remisja choroby i znaczne poprawienie stanu zdrowia. Po kilku latach jednak może dojść do ponownego zaostrzenia objawów chorobowych, po czym mniej więcej w okresie około 50 roku życia następuje stabilizacja stanu zdrowia chorego.

Stopka autorska: schizofrenia-info.pl – schizofrenia